Ёстой чөтгөрийн тухай тууж
Эрхлэн гаргасан: Соёмбо пресс ХХК
- ISBN: 978-99973-3-848-8
- Хавтас: Зөөлөн
- Хэвлэгдсэн он: 2017
- Хуудас: 164
- Хэмжээ: 143х203х
- Жин: 184
- Үлдэгдэл: Дууссан
Үерд дарагдсан худгийн дэргэд тамхи татан сууцгааж байгаа хүмүүс, усан хулгана болтлоо хөлөрсөн морьд цөм худгийн нөгөө талд, угийнхаа янзаар л харайх гэсэн юм шиг хөлөө сарвайлгасан болов ч амаараа шороо үнхээд гулдайн эцэслэсэн чоныг харж байлаа. гурав хоногийн өмнө энэ худагт тэмээ услаад зогсож байхад, хөшиглөсөн хар үүл хуйлран нүүгэлтсээр, тэнгэр хойноосоо харанхуйлж, азарган бороо сүрхий ширүүн шаагиж, хамаг хувцасаа шалба цохиулсныг санаад "Айхавтар ширүүн бороо ороогүйсэн бол юунд ингэж ажил түвэг болох билээ" гэж бодож байгаа өвгөн Найдан
- За үг олдож үхэр холдлоо. Ажлаа бушуухан амжуулаад дараах ажилдаа орохыг бодоцгооё. Худгаа ухаж, хашлагы нь засаж, лайдъя гээд хүрзээ барьж босонгуутаа:
- Зоригт оо! Хүү минь, чи тэр чоныг өвчиж бай. Алахаасаа өвчих нь гэж байдаг юм. Ахмад хүмүүсийн дэргэд оролдож заалгаж сурвал чамд хэрэг. Алсан ангаа сайн өвчих чинь бас л нэг эрдэм гэхэд худгийн дагширсан элс шороо хүрздэж байсан багийн ахлах ухуулагч тосон авч,
- Манай Зоригтыг сайн анчин болоод байна гэж хүмүүс ярилцаж байгаа юм шүү гэхэд чоно өвчиж суусан идэрхэн хүүгийн царай бага зэрэг улайсхийн "Миний тухай аавыгаа ингэж ярьж байхы нь Хандмаа минь сонсвол юу гэж бодох бол. Хандмаа ч ёстой сайхан хүүхэн дээ. Илүү зан байхгүй, төлөв, жирийн байдалд их дуртай. Бас тэгээд үнэнч хүн. Харин ямар нэг юмыг өөрөө л юү гэж бодвол түүгээрээ дуусдаг зантай юм даа. Арын гөрөөсийг аргал хоргол шиг агнаж, өврийн гөрөөсийг өтөг шороо шиг овоолж гээд..." үлгэр ярихад их дуртай байдаг... гэж бодож байтал аав нь:
