Есөгчин
- ISBN: ДК-1019099
- Хавтас: зөөлөн
- Хэвлэгдсэн он: 2014
- Хуудас: 12
- Хэмжээ:
- Үлдэгдэл: Дууссан
Харуй бүрий нөмрүүт айдас хүйдэс хүржиж эхлэмүй. Аливаа мууг хуурын аялгуу үргээдэг гэлцэнэ. Ортой ч байж мэднэ. Тэгээд л хоймортоо дээдлэн залдаг биз. Эсгий туургатны таних тэмдэг нь аргагүй морин хуур даа. Тэр нэгэн үдэш хуурын дуу гэр дүүргэн цалгиж байв. Бяцхан таван хуруу хялгасан чавхдас дээгүүр үсчин бөмбөрч, есөн үеийг элээсэн эрдэнэт хуурын татлагаас эртний чамин аялгуу хүнгэнэн урссаар авай. Хөх хөвчөөс Бөртэ чоно, Гоо маралын дуу цуурайтаж, хүлэг морьдын туурай газар дэлдэж, баатар эрсийн уухай тэнгэрт хадах мэт. Үнэгэн харанхуйгаас айн хүрдхийх эх хүү хоёрт үнэндээ хуурын дуунаас өөр хань гэхээр юм байсангүй. Ээж нь хүүдээ өвгөдийн үгийг өв болгож: -Хатир сайт моринд газар үл холдох, эгшиг сайт хууранд аюул үл халдах. Сайн хуурдваас аялгуу нь амилж, саар муугаас аврах шидтэй гэдэг юм шүү! хэмээн өгүүлчихүй. -Тэгвээс би аялгуу амь ортол хуурдаж сурсуу гэж хүү нь зоримог хэлээд хөвч юугаа татаж гарав гэнэ. Хуур яруухан уянгалавч аялгуу амилахгүй л байлаа. Харин ад зэтгэр жийрхэн дайжиж эх хүү хоёрын түгшүүрт сэтгэл амарлин уужрах янзтай. Гэвч Есөгчин хэмээх аварга хадны мангаа аадрын бараан үүл мэт гэрийн дээгүүр хөвсийн байгааг хөөрхий тэд яахин мэднэ...
