Холбоо гурван тууж
Эрхлэн гаргасан: Адмон принт ХХК
- ISBN: 978-99962-3-596-2
- Хавтас: Зөөлөн
- Хэвлэгдсэн он: 2014
- Хуудас: 229
- Хэмжээ:
- Үлдэгдэл: Дууссан
Онон мөрнийг түшиж өнгөрүүлсэн хүний амьдралын намтар түүхийг хэлээд баршгүй. Отог омгоороо энэ мөрнийг миний гэх, бид Онон голынх гэх тэр хүмүүсийн олон үе энэ голын эрэгт ноогдсон хувь заяагаа эдэлжээ. Тэд цөм энэ ариун мөрөндөө хайртай байсан. Нүгэл хилэнц юүгээн энэ мөрөндөө наманчилж аврал өршөөл гуйж ч байсан. Улаан үерээр оволзож байхад нь ч урсгал намуухнаар мэлмэрч байхад нь ч <Манай гол, манай Онон> гэж дотроо бишрэн шүтэж явжээ.
Энэ голын гарам хэдэнтээ солжирч, эрэг ганга нь эвдрэн хувирч, намжаа их шугуйнх нь хөгшин улиас бургаст үүерт автагдан оглорч, оронд нь залуу мод урган байв. Онон, Онон хэвээрээ л байна. Голын хуучин нэг гарам өөрчлөгдөх хооронд хүний нэгэн амьдрал өнгөрдөг ажээ. Нэг хөгшин улиас унаж үгүй болох хооронд хүний хэдэн амьдрал шилжрэх ажээ.
Бичгийн өчүүхэн хүн би энэ голын эрэгт төрсөн нэгэн билээ. Миний багадаа гарч байсан гарам одоо хэвээрээ байна. Тэр гармаар нааш цааш гатлан, энэ голын уснаас морио усалж, өөрсдөө ууж байсан баатруудынхаа тухай би бодож байна. Тэдний хувь заяа Онон г ол хоёр амьдралын хүйсээр холбоотой байсан юм. Онон мөрөн индраанилын өнгөт тунгалаг ногоовтор усан толиндоо тэдний дүрийг тодруулан үзүүлэх шиг болдог юм. Би Онон голоо хар багаасаа шүтсэн.
Гатлах тоолондоо эхийн захиагаар өргөдөг байсан зоосууд минь ёроолд нь шигдэн хэвтэж байгаа. Оюуны минь онгодыг байн байн тэтгэсэн Онон мөрөнгөө би шүтэхгүй яах билээ.
Бурханг эс шүтэвч унасан газар, угаасан усаа шүтэж явдаг нь манай заншил. Миний хувьд энэ гэрэлт сайхан мөрөн жирийн нэгэн ус биш, харин амьд бие амьд ухаан мэт болжээ. Би түүнийг билгүүн толь болгож хүний хувь заяаг харах гэсэн билээ.
